Dubbeldammetjes in China dag 16; Rijstvelden van Ping'an

“Vrije dag” staat er in het programma. Maar dat is puur misleiding ben ik inmiddels achter. Lily heeft dan weer iets bedacht om te gaan doen. En dan hebben we wel de keuze om wel of niet mee te gaan. Maar uiteraard gaan we mee, we willen niets missen.

Dus op deze vrije dag staan we stipt om 9.00 uur bij de ingang van het hotel. Ontbeten, gedouched en bepakt met fototoestel, zonnebrand en paraplu’s tegen de zon. We gaan een wandeling maken door de rijstvelden. Hartstikke leuk. Het is direct klimmen geblazen. We moeten immers tegen de berg op. Door steegjes en gangetjes lopen we tussen de hotels door richting de rijstvelden. Na een tijdje stopt de bebouwing en kunnen we wat meer om ons heen kijken. Wat we dan zien is erg mooi. Alle bergwanden zijn waar mogelijk bebouwd met rijstvelden. Soms nog een stukje bos, als het te stijl wordt. En dan is het vooral dennenbos en bamboe wat er staat. Maar het meeste is rijstveld. Op dit moment begint de rijst net uit te lopen. Dus alle velden die we zien zijn groen van de rijststengels. Volgens Lily groeien daar straks allemaal stengels (aren) in waar de rijst in zit. Die worden dan na het oogsten gedroogd en daarna wordt de rijst eruit ‘geslagen’.

De rijstvelden die we zien zijn ingenieus opgebouwd. Telkens is er weer een ‘trapje’ bij gemaakt, met een strookje grond waarop rijst verbouwd kan worden. Soms zijn de strookjes amper een meter breed. Door een ingenieus systeem wordt het water dat van de bergtop naar beneden loopt, opgevangen en naar de rijstvelden toegeleid. Dat doen ze met slangen, bamboe buizen en betonnen gootjes, etc. Het water loopt eerst in het bovenste rijstveld en dan via een soort overstort naar het rijstveld daaronder. Het is erg knap hoe ze overal water weten te krijgen. En ik vermoed dat ze die routes ook nog wel eens om (moeten) leggen omdat er bovenin de berg een ander stroompje is ontstaan. Want er zijn ook buizen en goten waar geen water doorheen stroomt. Dit is nog eens watermanagement.  

Waar we ook lopen, we horen overal water stromen. Soms kun je het zien lopen en soms ook niet. Dan loopt het onder struiken door ofzo. Later zien we ook veldjes waar geen water in staat. Ik vermoed dat daar dan in de stroom-keten iets fout is gegaan. Hopelijk komt de boer er op tijd achter.

Bij een uitzichtpunt kun je Chinese kleding huren om een foto in klederdracht te maken. Een soort Volendam in China. Tot onze eigen verbazing willen de meiden dat ook. We maken er een paar leuke foto’s van.

Onderweg komen we een Chinese vrouw tegen die volgens het plaatselijke gebruik haar haar heeft opgestoken. Volgens Lily knippen vrouwen in deze streek hun haar slechts 2 keer in hun leven. 1 keer als ze een jaar of 12 zijn,  en 1 keer als ze trouwen. Die haarstukken die dan afgeknipt worden, vlechten ze de rest van hun leven in hun bestaande haardos. Lily vraagt de vrouw om dat te laten zien en na wat onderhandelen wordt er volgens goed chinees gebruik een deal gesloten en begint de vrouw haar haar uit te pakken. En inderdaad komen er 2 losse haarstukken tevoorschijn uit haar vaste haren.

Die avond proberen we een lokaal restaurant uit. Met zijn 11-en. Net om de hoek bij ons hotel. Eigenlijk zou het een teken moeten zijn dat er verder niemand zat te eten. Maar wij waren veel te druk met kletsen en per slot van rekening is dat bij veel restaurants zo; meestal zie je een enkeling zitten, maar echt druk is het er nooit. Het restaurant blijkt te worden gerund door een vrouw met haar zoon. De zoon vlucht al snel de keuken in en die zien we niet meer terug. De vrouw neemt vol goede moed de bestelling op en dan verdwijnt ook zij naar de keuken. Ik ben benieuwd. Na verloop van tijd komen de eerste gerechten op tafel. Correctie; het eerste gerecht verschijnt op tafel. Het tweede gerecht komt een minuut of 5 later. We zien alleen de vrouw nog. We krijgen het angstige vermoeden dat de zoon er vandoor is en ze er alleen voor staat. Voordat de helft van de gerechten op tafel staat, heeft de eerste zijn eten al op! Echt gezellig eten is dat niet. Maar het is wel lekker.