Dubbeldammetjes in China dag 15; reisdag naar Longji

Het wordt een lange reisdag. We vertrekken vroeg met de bus richting Kunming. Net al we weg willen rijden wordt Lily gebeld; er staat nog champo en douchegel in een van de kamers. Shit! Dat is die van mij. Ik sprint direct terug naar onze kamer. Sprint met dezelfde snelheid weer terug en zodra ik de bus in spring, vertrekt de bus. Het valt op dat het voor het eerst rustig is op straat. Je kunt hier ’s nachts over de koppen lopen, zo druk. Maar nu is het uitgestorven.

We rijden in 5 uur naar Kunming. Daar stappen we op een vliegtuig. Maar eerst natuurlijk de bagagecontrole. Mijn rugtas wordt direct appart gezet als hij door de scanner gaat. Ik heb toch mn laptop, lader en scheerapparaat eruit gehaald?  Maar ik was even vergeten dat ik in mijn haast de champo en douchegel in het voorvakje gestopt had. Ooh dat is slim. Daar heb ik iedereen voor laten wachten en me op de vroege ochtend mijn tong op mijn schoenen gesprint. En nu ben ik ze alsnog kwijt.

We vliegen in twee uurtjes naar Guilin. En daar staat een bus klaar die ons naar Longji brengt. Longji ligt al best in de bergen. Ik meen dat het op 2000 M hoogte ligt. De wegen beginnen hier al behoorlijk te slingeren. Maar dat weerhoudt de chauffeur er niet van om gewoon in te halen als ie dat nodig vindt. Het maakt hem ook niet uit dat hij de volgende bocht niet kan overzien. 1 keer resulteert dat erin dat zowel de bus als de tegenliggende auto met de bumpers zowat tegen elkaar, stil staan op de linker rijstrook.

Na en tijdje ligt er een grote slang op de weg. Ik schat zomaar 1,5 meter. Eerst wijkt de buschauffeur nog uit naar links. Maar dan bedenkt hij zich en rijdt er overheen.  Waarom die dat nu doet weet ik niet. Als ik er Lily later naar vraagt zegt ze dat hij er juist omheen ging. Maar ik weet zeker dat dat niet zo is. Volgens Lily zitten hier in deze warme en vochtige omgeving veel slangen, maar allemaal ongevaarlijk.

We komen aan op een busstation. Hier moeten we overstappen op een reguliere (OV) bus. Alleen díe mag blijkbaar omhoog naar het bergdorpje rijden. En omdat we het laatste stukje (ong. 30 min) moeten lopen, moeten we de grote koffers hier achter laten. Terplekke worden op het rangeerterrein alle koffers opengeklapt en de noodzakelijke spullen voor de komende 2 dgn overgepakt naar de handbagage. De koffers worden opgeslagen bij een klein winkeltje en dan stappen we over op de laatste bus naar Longji.

Lily heeft iedereen die last van zee/wagenziekte heeft, gesommeerd om voorin te gaan zitten. Deze chauffeur rijdt nog woester als de vorige en de weggetjes zijn nog steiler met nog meer (haarspeld)bochten. Soms lijkt het of de neus van de bus over de rand van de weg het dal in steekt. Ik weet niet of de laatste tip van Lily nu zo’n goede was. Vlg mij is voorin zitten nu niet zo’n goed idee. Maar na een half uurtje staan we dan toch eindelijk op de parkeerplaats en kunnen we aan onze klim beginnen. We lopen een half uur lang omhoog tegen de berghelling op. Soms een pad, soms een trap. Het laatste stuk lopen we tussen prachtige, in Chinese stijl gebouwde, houten gebouwen door. Hotels, restaurantjes, eettentjes, van alles wat. Ze staan zo dicht op elkaar gebouwd dat er nog slechts ruimte voor een wandelpad van 1 a 2 M tussen overblijft. Het is al donker als we uiteindelijk bij ons hotel aan komen.