Dubbeldammetjes in China dag 12; fietstocht rondom Lijiang
Door Marjon:
Vandaag gaan we fietsen huren. Het uitzoeken van de fietsen is een hele toestand. De mountainbikes missen vaak wat onderdelen die wel prettig zijn voor een fietstocht naar een bergdorpje in de regen. Ik noem bv een spatbord. Volgens mij zijn ze in geen jaren gebruikt of verhuurd. Gelukkig heeft de fietsverhuurder een hele voorraad vuilniszakachtige regencapes. We zien er heel charmant uit. We beginnen enthousiast aan onze tocht dwars door het chaotische verkeer met toeterende auto's en geruisloze scooters. ( je schrikt je telkens suf als er weer eentje in wil halen want je hoort ze niet aankomen). De bergdorpjes zijn echt heel mooi en authentiek. De bewoners behoren tot de Naxi bevolking. Dat is een minderheidsgroep in China. Een van de vele minderheidsgroepen. De Hanchinezen zijn de grootste groep in China. De Naxi spreken een eigen taal en hebben eigen gebruiken en rituelen. Ze zijn nauw verwant met Tibet. De gezichten van de Naxi zijn ook weer anders dan de gezichten die we gezien hebben in Chendu en Beijing.Het museum is leuk maar de lokale gids spreekt zo beroerd Engels dat ik mijn aandacht er moeilijk bij kan houden. In het dorpje hoog in de bergen is het een heel andere wereld. Je ziet mooie houten huisjes, oude vrachtwagentjes, mooie gevels met houtsnijwerk maar bovenal veel leuke winkeltjes met kleurrijke handgemaakte spulletjes....en daar ben ik gek op😜. Ik sla mijn slag en koop een aantal prachtige kussenhoesjes. Afdingen is niet mijn sterkste kant want ik gun het oude vrouwtje ook haar centen. We lunchen heerlijk. De lunch zou je in Nederland een uitgebreide rijsttafel noemen. Het smaakt allemaal heerlijk. Daarna gaan we naar nog een ander dorpje. Net zo mooi!! De terugtocht naar het hotel is minder mooi. Het begint te stortregenen. Onze kleurige capejes kunnen het niet aan en we zijn allemaal nat tot op ons hemd. Onze lieve gids Lilly had nog het plan om naar een markt te gaan maar we zijn er allemaal wel een beetje klaar mee. In de avond lopen we gezellig nog even het stadje in om wat te eten. We kiezen wat lekkere hapjes bij een kraampje. Het ziet er lekker uit. Ik neem enthousiast een hap van een lekker uitziend koekje. Ik trek wit weg en wil het hele koekje direct uitspugen maar dat zou erg ongepast zijn want we staan nog in het winkeltje. In het koekje zit de vrucht durian. Een stekelige gele vrucht die je hier veel ziet. Ik heb nog nooit zo iets vies geproefd. Helaas.
Uit veel cafeetjes klinkt live muziek. Alles is heel sfeervol en kleurrijk verlicht. Sprookjesachtig. We gaan in een leuk cafeetje zitten en luisteren naar 2 jongens die heel mooi zingen. Een soort Chinese Marco of Guus. Gezellig.
